Vertedering ook in volwassenen is nodig.
We herkennen allemaal als volwassenen hoe we vertederd kunnen kijken naar een baby, peuter of kleuter.
Alain de Botton, filosoof schrijft in zijn boek “Weg van Liefde:
“Als ‘vertederend’ bestempelen we de ongeremde manier waarop kinderen blijk geven van hoop, vertrouwen, spontaneïteit, verwondering en eenvoud – eigenschappen die in het gemiddelde volwassen leven hevig onder druk komen te staan, maar waar wel sterk naar wordt verlangd. Het vertederende van kinderen herinnert ons eraan hoeveel we op weg naar volwassenheid hebben moeten opgeven; een wezenlijk deel van onszelf is vertederend, maar verkeert in ballingschap”* bron
Op m’n eigen zoektocht naar hoe terug ten volle te durven leven herken ik heel sterk het bovenstaande fragment. Ik ervaarde mijn moeder als kil. Ze kon geen aanraking of knuffels geven vanuit een enorme schaamte, een laag zelfbeeld, het afkeuren van het lichaam wellicht door opgedrongen taboes en seksuele trauma’s in de familielijn.
Toch ben ik erg dankbaar – je wordt immers geboren bij de ouders waar je het meest van kan leren. M’n Ziel zocht in dit Leven naar verruiming en bevrijding.
Als kind mocht ik nauwelijks bewegen of ik kreeg er een opmerking over. Een echte puberteit heb ik niet kunnen beleven. Een onderwerp zoals ontluikende seksualiteit was taboe. Zelfs in m’n jonge kleuterjaren werd het aanraken van m’n piemel afgekeurd en werd ik soms op m’n handjes geslagen.
Dat we als mens en ook als kind seksuele wezens zijn – werd niet gezien, herkend of aanvaard.
Als jonge studerende adolescent koos ik al voor tederheid. M’n gevoelige natuur als man wou toen al ontwaken. Maar deze gevoeligheid kwam nauwelijks tot ontwikkeling. Door te trouwen met de eerste vrouw die ik ontmoette, kinderen te krijgen en op te voeden, de sleur van het huwelijks bestaan en de prestatiedruk op het werk. Pastte ik me voortdurend aan aan de verwachtingen van de omgeving. Ik cijferde mezelf volledig weg.
Na de scheiding begon de zoektocht naar wie ik werkelijk was, m.a.w. durven het leven opnieuw toe te laten. Elke emotie, elke gewaarwording, elke natuurlijke energie weer durven voelen. De combinatie Natuur en Meditatie, het lang geïsoleerd in de stilte verblijven waren het fundament om weer te durven openbloeien. Verwonderd weer als een kind te zijn die opnieuw de wolken, de dieren, de vogels, de natuurelementen, het universum met zijn planetaire energieën opnieuw ontdekt.
In m’n zielscontacten was ik op zoek naar warme moeder-energie omdat het jongetje in mij affectieve verwaarlozing had gekend in zijn prille kindertijd.
Na veel decennia is het rusteloze jongetje uiteindelijk geheeld.
Het gekwetste kind is een goddelijk kind geworden die nu proeft van alles wat er bestaat.
Ik kan nu de laatste jaren enorm genieten van het vertoeven in de weidse natuur, genieten van sauna of springen in een zwemvijver bij het beoefenen van naturisme. Vaak alleen, want nog weinig vrouwen durven zich volledig vrij te tonen in de natuur. Toch geloof ik dat ze bestaan. Dit af en toe dit kunnen delen, lost een oud verdriet op in mezelf. Ik heb aanvaard dat ik een tantrische natuur ben en dat deze ervaringen mezelf en de omgeving diep transformeren.
Het durven beleven van sauna en naturisme bijvoorbeeld maakt dat ik nu dat ik gek ben van het leven, van alle zinderende gewaarwordingen, van m’n man-zijn. Dan pas laat ik volledig toe om hier op Aarde als mens volledig aanwezig te zijn.
Ik hoef de warmte niet meer bij een ander te zoeken. Ik heb de warmte en het zelfhelend vermogen binnen in mezelf gevonden. Wanneer ik een wezen ontmoet die zijn of haar spontaneïteit, kwetsbaarheid, verwondering, eenvoud, speelsheid en natuurlijkheid durft ter expressie te brengen, is het feest, omdat er dan wezenlijke herkenning is van kinderlijke kanten die ook in volwassenen tot uiting mogen komen. Diep in onszelf verlangen we daar allen naar.
De avonturier is wakker geworden in mij. Er is nog zoveel te ontdekken in de Natuur en op krachtplekken op Aarde. Vanuit het hartsgedragen bewustzijn hoop ik op m’n tocht meer vrije mensen aan te trekken waarin het wezenlijke deel van onszelf vertedering is. Slaafsheid, ballingschap, gevangen zitten in eeuwenoude blokkades hoeft dan niet meer.
Wil je iets delen of vragen – neem dan contact