Wat heeft de Aarde en jij nu nodig?
Mensen zoals jij en ik die het aandurven Licht in de Duisternis te brengen.
Doch hoe doe je dat?
Niet weglopen van de schaduwgebieden die in ons leven.
Besef dat je enkel het grootste Licht in jezelf wakker maakt , als jij bereid bent: de donkerste, meest verwaarloosde delen in jezelf te omarmen.
Zelf heb ik nauwelijks moederliefde en vaderliefde gehad.
Ik weet in momenten dat ik het moeilijk heb : me verloren voel, eenzaam ben, niet gezien ben, op de dool ben, negatieve emoties beleef…
Dan dien ik de eerste plaats mij erg liefdevol op te stellen naar dat verwaarloosde , eenzame, onbeschermde kind in mij.
Want dat kind wacht op mij: het wil vastgehouden worden, omarmt, warmte van voedende huid voelen.
Het wil door mij gezien, gehoord, aangeraakt worden en vooral getroost worden.
Ik neem mezelf dan altijd vast, praat lieve woordjes naar m’n gekwetst Hugootje.
Als ik volhoud in deze koestering naar mezelf, gebeurt er iets wonderlijks.
Door de warmte vanuit m’n hart voor m’n eigen donkere stukken (= m’n gekwetste, eenzame kind) komt er opening, begrip en heling.
Als je werkelijk je armen om je eigen gepijnigde kind in jou slaat, wordt je een menselijke Engel.
Je brengt dan Licht in de Duisternis en ja in deze tijden waarin het op de wereld heftig aan toegaat.
Is deze helingsvorm, het meest belangrijke dat je kan doen om de Aarde en jezelf in volle Liefde en koestering te zetten. Een eenwichtig, een leven in balans te hebben. Durf het aan, net als ik.
Zo kan de Levensenergie weer stromen in jou.
In liefde,
Hugo
